خداحافظ گل لادن، تموم عاشقا باختن.
ببين هم گريه هام از عشق، چه زندوني برام ساختن.
خداحافظ گل پونه، گل تنهاي بي خونه.
لالايي ها ديگه خوابي، به چشمونم نمي شونه.
يكي با چشماي نازش، دل كوچيكمو لرزوند.
يكي با دست ناپاكش، گلاي باغچمو سوزوند.
تو اين شب هاي تو در تو، خداحافظ گل شب بو.
هنوز آوار تنهايي، داره مي باره از هر سو.
خداحافظ گل مريم، گل مظلوم پر دردم.
نشد با اين تن زخمي، به آغوش تو برگردم.
نشد تا بغض چشماتو، به خواب قصه بسپارم،
از اين فصل سكوت و شب، غم بارونو بردارم.
نمي دوني چه دلتنگم، از اين خواب زمستوني،
تو كه بيدار بيداري، بگو از شب چي مي دوني ؟
تو اين روياي سر در گم، خداحافظ گل گندم.
تو هم بازيچه اي بودي، تو دست سرد اين مردم.
خداحافظ گل پونه، كه باروني نمي تونه،
...طلسم بغضو برداره، از اين پاييز ديوونه
خداحافظ .....!
خداحافظ همين حالا، همين حالا که من تنهام.
خداحافظ به شرطی که، بفهمی تر شده چشمام.
خداحافظ کمی غمگين، به ياد اون همه ترديد
به ياد آسمونی که، منو از چشم تو ميديد.
اگه گفتم خداحافظ، نه اينکه رفتنت ساده اس.
نه اينکه ميشه باور کرد، دوباره آخر جاده اس.
خداحافظ ، واسه اينکه، نبندی دل به رؤيا ها.
بدونی بی تو و با تو، همينه رسم اين دنيا.
خداحافظ ،خداحافظ ،
.............................همين حالا
...........................................خداحافظ!
مهتـــــآبـــ♥ - (14/آبان/1393 - 19:09) :