پروانه ، بی پروا ، به آتش میزند. ما ، بی شهامتِ پروانگی ، اندیشه هزاران آری و نه در سر ، پروا داریم از عشق و فقط دوستدار نقش آتشیم. نام پروانه را ، حتما ، یك شاعر ، بر او نهاده است : پروا ، نه !